Grenswaterwandeling 3: Tussen flauw en steil stroomt de Gulp

Praktische info

Afstanden en markering: 10km, gecombineerd: rode + blauwe paaltjes, wandelknooppunten
Vertrek: Parking bij de brug, Heijenratherweg, 6277 NH Heijentrath-Slenaken (NL)
Parking: Parking bij de brug, Heijenratherweg, 6277 NH Heijentrath-Slenaken (NL)
Moeilijkheidsgraad: gemiddeld, enkele stevige klimmen
Kaart: geen kaart beschikbaar, route te downloaden via Chapeau Magazine
Download: gpx-route
Fotoalbum: klik hier

Chapeau Magazine

Chapeau Magazine heeft enkele jaren geleden deze 14 wandelroutes uitgestippeld. Het thema van deze wandelingen, zoals de naam aangeeft, is waterlopen die de grenzen met Nederland passeren, meer bepaald Nederlands Limburg. Het zijn mooie informatieve verhalen over wandelwegen die grotendeels bestaande (gecombineerde) wandelroutes volgen en waar ze een eigen touch aan hebben gegeven. Omdat hun verhaal zo mooi beschreven is, heb ik deels hun teksten overgenomen, hier en daar aangevuld met eigen interpretaties en ervaringen.

Wandeling 3: Tussen flauw en steil stroomt de Gulp

28 oktober 2023: Ik parkeer mij op de ruime parking bij de brug over de Gulp. Vanaf hier vertrek ik meteen op mijn route, volg de rode paaltjes, en steek ik recht de straat over om via de Waterstraat, waar enkele mooie oude gebouwen meteen de aandacht trekken, aan een eerste stevige klim te beginnen. Bij wielrenners is dit deel bekend als de Loorberg, bij wandelaars als het Haenenbergpad. Rechts van mij heb ik een mooi uitzicht op het dal en het Roebelsbosch. 

    

    

Wanneer ik bij een kruising met een wegkruis kom, sla ik rechtsaf de Flabberweg in. Hier gaat de klim nog even verder. Tenslotte is dit de steile kant van het Gulpdal. Hierna wordt de weg vlak en op de T-splitsing sla ik rechtsaf de Givelderweg in. Even verderop bereik ik Belgisch grondgebied en wandel ik Teuven in, deelgemeente van Voeren. Ik blijf rechtdoor wandelen en volg nu even de blauwe paaltjes, maar wanneer deze linksaf slaan richting grenspaal 15, blijf ik rechtdoor gaan en volg vanaf nu het Voerense wandelknooppuntsysteem startend vanaf knooppunt 89, rechtdoor richting Teuvenderberg. 

    

    

Ik wandel langs de bosrand van het Beusdaelbos en de bedoeling was om rechtdoor te lopen tot knooppunt 81 waar het monument voor de elektrische draad zich bevindt. Jammer genoeg heb ik hier even geen gps-signaal meer en wandel ik even blind. Ik besluit om dan maar rechtsomkeer te maken en vanaf knooppunt 83 begin ik aan een spectaculaire afdaling via het bospad. Naarmate ik verder daal wordt dit een steeds meer diep uitgesneden holle weg. Dit is La Côte à Robert, te lezen op een niet officieel straatnaambordje wanneer ik beneden aan kom. 

    

    

Ik sla rechtsaf en volg nu het mooiste traject van deze route, ruim twee kilometer tussen knooppunt 84 richting knooppunt 85. Eerst door een 'sjtegelke', dan door het bos op de Teuvenerberg met een doorblik richting het dal van de Gulp waar tussen de bomen de voormalige Abdij van Sinnich te zien is. Het klooster werd in 1250 gesticht door de orde van de Augustinessen. Hier mochten alleen meisjes van adel non worden. Tijdens de Franse bezetting in 1794 werd het klooster gesloten en werden het kasteel en watermolen van Sinnich privébezit.

Na een tweede draaipoortje wandel ik langs de bosrand en word ik getrakteerd op een prachtig uitzicht over een weiland op Teuven met zijn Sint-Pieterskerk en het kasteel van Teuven dat ook kasteel De Draeck genoemd wordt. Teuven ligt sinds 1962 in Belgisch Limburg, maar behoorde daarvoor tot de Waalse provincie Luik. 

    

    

Na het derde draaipoortje houd ik links aan, daal ik verderop bij de verharde weg opnieuw linksaf richting het dal van de Gulp. Vlak voordat ik bij de bebouwde kom van Teuven kom, steek ik de Gulp over. Vanaf hier volg ik terug de rode paaltjes. De rode route stuurt mij rechtsaf, de Hoofstraat in en langs het kasteel van Teuven dat als restaurant Hof de Draeck heet. In ieder geval ligt het kasteel heel mooi aan de oever van de Gulp. Bij een viersprong ga ik rechtsaf richting Nurop en wandel ik een tijdje langs de (soms drukke) verbindingsweg Slenaken-Teuven. In Nurop in de bocht sla ik linksaf de Plankerweg in en verderop rechtsaf het Nuropveld in. In eerste instantie is de weg verhard maar dit verander snel in een onverharde landweg. Bij grenspaal 18 bereik ik terug Nederlands grondgebied en sta ik weer voor een pittige klim. 

    

    

Dit hoort de kant van het Gulpdal met de flauwe hellingen te zijn maar deze korte klim is allesbehalve flauw. Eenmaal boven, op een viersprong met wegkruis, sla ik rechtsaf en daal terug langzaam naar Slenaken. 

    

Van verre zie ik al de toren van de in 1793 gebouwde Sint-Remigiuskerk.  Reeds in de 14de eeuw werd in Slenaken een kapel gesticht die was toegewijd aan de Heilige Remigius. In 1676 werd Slenaken als parochie afgesplitst van de moederkerk in Sint-Martensvoeren. De huidige kerk is gebouwd in 1793. Rond de kerk ligt een kerkhof waar zich enkele hardstenen grafkruisen bevinden uit de 17de eeuw en enige gietijzeren kruisen uit de 19de eeuw.

    

Eenmaal terug in het dorp en bij de kerk wandel ik via het kerkhof langs de historische grafkruisen en het Heilig Hartbeeld richting oude pastorie, waar ik rechtsaf sla en even verderop de brug over de Gulp oversteek en ik terug bij mijn startpunt uitkom.